رویکردی مبتنی بر نظریه دورنما و تاپسیس برای انتخاب تامین کننده

امروزه تصمیم گیری به چالش برای سازمان ها و صنایع تبدیل شده است. از طرفی افزایش تعداد معیارهای تصمیم گیری، تنوع معیارها و از طرف دیگر در نظر گرفتن هم زمان این معیارها باعث پیچیدگی تصمیم گردیده است. با توجه به اینکه نظریه دورنما معتقد به تفاوت در ترجیحات افراد هنگام تصمیم گیری و مخصوصا در شرایط ریسک آور می باشد، در سال های اخیر روش های تصمیم یگری چند معیاره براساس نظریه دورنما به عنوان رویکردی برای حل مسایل گوناگون تصمیم گیری در شرایط عدم اطمنیان ارایه شده است. این مقاله با موضوع به کارگیری تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره مبتنی بر نظریه دورنما برای انتخاب تامین کننده کارخانه تولید لوله های انتقال بدون درز انجام گرفته است. به منظور بررسی معیارها و انتخاب مهم ترین آن ها پرسشنامه ای براساس طیف لیکرت بین خبرگان کارخانه توزیع گردید. در گام بعدی به منظور اولویت بندی معیارهای انتخاب شده، معیارها توسط خبرگان مقایسه زوجی شدند و نتایج بیانگر این بود که معیار تضمین کیفیت محصول مهم ترین معیار در ارزیابی تامین کنندگان صنعت مورد مطالعه می باشد در نهایت تامین کننگان با رویکرد نظریه دورنما و روش تاپسیس مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتیج حاصل با رتبه بندی واقعی در کارخانه مذکور مقایسه گردید.

Keywords:

تصمیم گیری چند معیاره , نظریه دورنما , انتخاب تامین کننده , تاپسیس