شناسایی عوامل تضمین کیفیت آموزش های فنی و حرفه ای برای توانمندسازی مهارتی کارآموزان زن استان بوشهر در سال 1396

با توجه به اهمیت نقش زنان به عنوان نیمی از جامعه و مشارکت آن ها به عنوان یکی از مولفه های مهم توسعه پایدار، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر کیفیت آموزش و توانمندسازی مهارتی کارآموزان زن استان بوشهر طی بازه زمانی 96-1395 انجام شده است. این پژوهش از لحاظ ماهیت کمی، از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها جزء تحقیقات توصیفی- پیمایشی محسوب می شود. ابزار گردآوری اطلاعات دو پرسشنامه های محقق ساخته بود که پرسشنامه اول شامل 15 سوال برای سنجش توانمندی و پرسشنامه دوم با 18 سوال برای سنجش ویژگی های شغلی و مهارتی کارآموزان طراحی گردیده بود. روایی پرسشنامه با اعتبار صوری توسط متخصصین و اساتید مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با آلفای کرونباخ 0/89 به دست آمد. جامعه آماری شامل 200 نفر از کارآموزان رشته های مختلف آموزشی استان بوشهر و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 168 نفر تعیین گردید. نتایج حاصله حاکی از آن است که دوره های آموزشی مهارتی در مراکز دیر وجم شامل سه عامل: اثرات روانی، اثرات شغلی و مهارتی، شایستگی و خودباوری با واریانس 66/07 بود. بر اساس نتایج رگرسیون گام به گام چهار متغیر مستقل به مدل وارد شده که شامل افزایش قدرت دانش، آگاهی در رابطه با رشته آموزشی، افزایش انگیزه جهت شرکت موثر در دوره و افزایش قدرت اتکا به خود بوده است و توانسته اند 92/3 درصد تغییرات توانمندسازی مهارتی و تضمین کننده ی کیفیت آموزش های فنی و حرفه ای کارآموزان زن را ایجاد نمایند.

Keywords:

توسعه پایدار , عوامل تضمین کیفیت آموزش , توانمندسازی مهارتی , آموزش فنی و حرفه ای , زنان