تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر رشد مهارت های جابجایی و ارتباط زبانی در کودکان و نوجوانان( 5تا 17 ساله) با اختلال طیف اتیسم شدید

این تحقیق با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر رشد رشد مهارت های جابجایی و ارتباط زبانی درکودکان و نوجوانان( 5تا 17 سال) دارای اختلال طیف اتیسم شدید شهر سیرجان در سال 1396 انجام شد. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری در این پژوهش عبارت از تمامی کودکان مبتلا به اوتیسم سنین 5 تا 17 سال شهر سیرجان در سال تحصیلی 1396 می باشد. که به تعداد 374 نفر بودند و نمونه مورد مطالعه نیز 16 نفر از این کودکان با توجه به شرایط ورود به پژوهش می باشد که براساس روش نمونه گیری در دسترس از بین دو مرکز اوتیسم شهر کرمان انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت مداخله داستان های اجتماعی برای کودکان با الهام از کتاب آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان نوشته کارتلج و میلبرن؛ ترجمه نظری نژاد (1369) و برای نوجوانان از طریق آموزش مستقیم پژوهشگر بر اساس کتاب مهارت های اجتماعی نوشته شهرام محمدخانی قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله را دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسش نامه های مقیاس سنجش اتیسم گارز، مقیاس رشد اجتماعی واینلند(1953)، داستان های اجتماعی بود. یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که بر اساس نتایج میتوان گفت آموزش مهارت های اجتماعی، مهارت های جابجایی و ارتباط زبانی در کودکان و نوجوانان با اختلال طیف اتیسم شدید را افزایش داده است

Keywords:

مهارتهای اجتماعی , مهارت های جابجایی و ارتباط زبانی و نوجوانان دارای اختلال طیف اتیسم