حبیب میلادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران،دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهیدباهنر کرمان
محمدجواد خانجانی - استاد بخش مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهیدباهنر کرمان

یکی از آثار تغییرات آبوهوایی، تاثیر بر وقایع حدی (سیلاب و خشکسالی) میباشد. در این تحقیق تلاش شده است تا تاثیر این پدیده بر رژیم دبی-های حداکثر سالانه (شدت) حوضه آبریز بابلرود در دوره 9898-9808 میلادی بررسی شود. در ابتدا دما و بارش ماهانه مدل HADCM3 تحت دو سناریوی A9 و B1 از سناریوهای تولید گازهای گلخانهای SRES، برای منطقه مورد مطالعه تهیه شد. برای ریز مقیاس نمایی خروجی مدل های گردش عمومی جو– اقیانوس از مدل LARS-WG استفاده شد. نتایج نشان از افزایش 8/57 تا 9/1 درجهای دما برای سناریو A9 و افزایش 8/9 تا 1/7 درجهای دما برای سناریوی B1 داشته و بیانگر افزایش بارندگی برای بعضی ماهها در فصول زمستان و پاییز و کاهش آن برای فصول بهار و تابستان در دوره 9898-9808 نسبت به دوره پایه 1891-9811 میباشد. همچنین مدل بارش– رواناب IHACRES به منظور شبیه سازی جریان روزانه در دوره آتی مورد واسنجی قرار گرفت. با معرفی مقادیر دما و بارندگی کوچک مقیاس شده دوره آتی به این مدل، رواناب حوضه در این دوره شبیهسازی شد. برازش توزیع احتمالاتی به سری دبیهای حداکثر سالانه و مقایسه رژیم آن (شدت) در دوره آتی با دوره پایه نشان از تاثیر تغییر آب و هوا بر رژیم دبی های حداکثر این حوضه در آینده دارد. به طوری که به ازای یک احتمال وقوع مشخص دبی حداکثر در دوره آتی نسبت به دوره پایه کمتر خواهد بود.

هیدرولوژیکی، مورفولوژیکی، رودخانه، بابلرود، AOGCM، IHACRES، سناریوهای انتشار