ارزیابی اثر زلزله حوزه نزدیک بر پایه منحنی های شکنندگی در سازه های بتن ارمه مقاوم سازی شده با مهاربند کابلی

رکوردهای حاصل از زلزله های حوزه نزدیک به جهت نزدیکی فاصله محل منبع انتشار موج دارای خواص ویژه ای می باشند که رفتار آنها را از سایر رکوردها متفاوت می سازد. رابطه بین اندازه زمین لرزه و میزان خرابی از ابزارهای ضروری برای ارزیابی و تخمین خرابی ساختمان ها در مقیاس شهری و منطقه ای است. منحنی های شکنندگی یکی از ابزارهای مفید برای این منظورند به کمک این منحنی ها می توان با تعیین میزان آسیب پذیری سازه ها آنها را برای مقاوم سازی اولویت بندی کرد. این مقاله بر روی تحلیل خطرپذیری احتمالاتی سازه های بتن آرمه تحت اثر زمین لرزه های نزدیک گسل مقاوم سازی شده با کابل پیش تنیده تمرکز میکند بدین منظور 3 ساختمان 3 ، 5 و 8 طبقه با سیستم قاب خمشی مورد بررسی قرار می گیرند که دارای ضعف سازهای می باشد. این ارزیابی با توسعه منحنی های شکنندگی برای این ساختمان ها انجام می گیرد، برای توسعه منحنی های شکنندگی تحلیل دینامیکی غیرخطی در نرم افزار اپنسیس انجام می شود. نتایج مدل سازی نشان میدهد که سیستم کابلی باعث ایجاد کاهش قابل ملاحظه ای در تغییر مکان های جانبی نسبی طبقاتو نیروهای برشی و لنگرهای خمشی اعضای قاب شده و سختی جانبی قاب را، حتی با سطح مقطع کوچک کابل، به طور چشمگیری افزایش می دهد.

Keywords:

زلزله حوزه نزدیک , منحنی های شکنندگی , کابل پیش تنیده