علی بامداد - دکتری مرمت و احیاء ابنیه تاریخی، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه هنر اصفهان
راضیه زارعیان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی لارستان

معماری از جنس حکمت است. معماری خالق مکان قدسی در طول هزاره ها بوده و معمار سعی بر آن داشته به وسیله آن نوعی تجلی حقیقت را بر روی کره خاکی بنا نهد. امر قدسی حکایت از تجلی عوالم برتر در ساحت های نفسانی و مادی هستی است. منبع الهام امر قدسی، عالم حقیقت است که فوق ساحت روانی یا عالم نفس قرار دارد. از آنجا که معماری قدسی از ساحت معنا به وجود می آید؛ هنری معنوی است. چندی است که پژوهش در باب هنر معنوی و در پی آن معماری قدسی از سوی اندیشه ورانی چون: نصر، بورکهارت و... دنبال شده که حاکی از اهمیت این امر مقدس در زمینه معماری است. معماری ایرانی اسلامی دو اصل هنر و رفتار توام با معنویت را در خود جای داده است که بخش دوم به مراتب بالاتر و حایز اهمیت است. روش تحقیق در این نوشتار از سویی در عرصه عظیم روش کیفی با کاربست استدلال منطقی گنجانده می شود و از سمتی دیگر، در چارچوب تشریحی محدود می شود. هدف پژوهش نحیف در دست، در راستای بررسی جایگاه امر قدسی در معماری و مرور اندیشه ها در کالبد بناهای شکوهمند گذشته ایرانی اسلامی؛ همچنین بازخوانی اهمیت اخلاق توام با معنویت در معماری اسلامی، به رشته تحریر درآمده است. می توان گفت که درک رابطه میان ذات و ماهیت هر پدیده، اساسی ترین لازمه آشنایی یا درک معماری اسلامی می باشد و این درک نیازمند آمادگى روحى خاصى است؛ و اگر کسى بسیار اهل تامل همراه بااخلاق معنوی باشد، از راز عمیق وجود آگاه خواهد شد.

ویژگی معماری ایرانی اسلامی ، هنرهای قدسی ، اخلاق معنوی ، تعالی معماری