سحر دارابی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه ایران
سارا علیپور - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه ایران

در عرصه های معماری، از مهم ترین رویکردهای موجود پایداری است هدف جهانی پایداری، حفظ زمین است و خط مشی ای که معماری پایدار ارایه می دهد، در ویژگی های محتوایی موجود در پایداری محیطی، پایداری اجتماعی فرهنگی و پایداری اقتصادی ریشه دارد این رویکرد به منابع محلی، فرهنگ و افزش های قومی و نیازهای مردم بومی بومی توجه ی ویژه دارد که بیانگر این واقعیت است که پایداری به بستر و زمینه ی خود وابسته است معماری بومی، معماری برگرفته از ویژگی های محیطی در جهت رفع نیازهای انسانی است این معماری از شرایط اقتصادی، فرهنگی و اقلیمی تاثیر پذیرفته در ارتباط با عوامل طبیعی به همراه خواسته های معنوی انسان شکل گرفته است با بررسی صورت گرفته در مورد ویژگی های نهفته در این معماری، ارزش های معماری بومی به عنوان یک فرایند کاربردی بر ویژگی های معماری پایدار منطبق است رابطه ی معماری پایدار و معماری بومی، بطور کلی امری بدهی فرض می شود اما عدم وجود یک چارچوب یافته های نظری برای این موضوع، کاربرد معماری بومی را برای پایداری در معماری معاصر با چالش مواجه می کند. نقش این عوامل در رویکردهای نظری مختلف به معماری بومی تعیین و ساختار آن بررسی می شود سپس ب راین مبنا نقش معماری پایدار بر معماری بومی امروزه بصورت ساختار یافته ارایه و نتیجه گیری خواهد شد لذا در این پژوهش حاضر با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و رویکرد توصیفی تحلیلی به درک اهمیت معماری پایدار در جهت تحقق معماری بومی پرداخته می شود.

معماری بومی، معماری پایدار، پایداری