تاملی در آداب سوگواری و شکنجه در منطق الطیر از نگاه عطار

یکی ازروشهای مهم ودلچسب برای تحقیق درباره فرهنگ، تغییرات آن و آثار فرهنگیپژوهش هایی که در رشته های مختلف ازجمله آثارادبی است. ازطرف دیگر بخشی از شناخت ودرک درست اندیشه هایش در گرو شناخت ادب عامیانه و جلوه های آن در آن آثاراست.نگارندهدرپژوهش حاضر، با تامل درمنطق الطیر به بررسی آداب سوگواری و شکنجه ازنگاه عطارمی پردازد و می کوشد با تبیین این جلوه ها بر میزان و چگونگی استفاده ادبی عطار را از اینپدیده ها مشخص سازد.روش تحقیق دراین پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی ازنوع کیفیاست.یافته های تحقیق نشان می دهد عطاردرمنطق الطیرعطار باهنرنمایی برای القای آسانترمفاهیم بلندعرفانی ازآداب سوگواری وشکنجه درجامعه وحکومت وقت آگاهی کامل داشتهوباهنرنمایی بهره گیری کرده وبانگاه عرفانی به توجیه آ نها پرداخته تاصلح ومحبت ورستگاریقیامت به جامعه بازگرداند.

Keywords:

منطق الطیر , سوگواری و شکنجه