انواع غرر در بیع از دیدگاه اهل سنت

از جمله ارکان زندگی اجتماعی که در تمامی ادوار حیات بشر عهده دار رفع نیازهای افراد جامعه بوده و هست، معامله می باشد. اسلامبه عنوان آیین برتر با استناد به آیات قرآن (بقره/ 275) و احادیث بیع را با رعایت اصول کلی معامله (نساء/ 22) برای جلوگیری از ضرر،حلال نموده است. بیع ارکانی دارد که عبارتند از: ا) صیغه: صحت بیع منوط به رضایت طرفین عقد است و چون رضایت امری خفیاست بنابراین لفظ جایگزین آن میشود. صیغه با (ایجاب) از طرف فروشنده با لفظ (بعتک) یا (ملکتک) و قبول از طرف خریدار بالفظ (اشتریتک) از تو خریدم یا قبول کردم حاصل می شود. صیغه میتواند به صورت صریح یا کنایه باشد. ب) عاقدان یا طرفین عقدبیع، فروشنده و خریدار هستند و با توافق دو طرفه بیع را منعقد میکنند، البته به شرط این که مکلف باشند، زیرا جاری شدن صیغه برزبان بچه و مجنون چه با اذن ولی یا بدون اذن صحیح نیست. ج) معقودعلیه یا محل عقد (مبیع و ثمن)، و از شرایط آن طهارت،قابلیت انتفاع، ولایت عاقد بر معقودعلیه، قدرت تسلیم معقودعلیه و علم به معقودعلیه است. خلل در هریک از ارکان و شروط بیعسبب ایجاد غرر می گردد. فقها غرر را به دو نوع موثر و غیرموثر تقسیم بندی نموده اند و غرر موثر را سبب بطلان بیع دانسته اند، کهغرر یا در صیغه عقد همچون بیع عربان، دو بیع در یک بیع، بیع و شرط، حصاه، ملامسه و منابهه است و یا در معقودعلیه است ومی تواند در ناحیه جنس، نوع، صفت، مقدار واقع شود.

Keywords:

غرر , بیع , فقه , اهل سنت