مقایسه ی الگوهای رابطه ی انسان و خدا در محدوده ی جاهلیت و ظهور اسلام با تکیه بر متن قرآن کریم

جهت شناختن الگوهای رابطه انسان و خدا، مجموعه ای از فهرست های از استعاراتی که در خصوص رابطه انسانو خدا به کار رفته اند که شامل استعارات و عناصر معنایی آن می باشد تهیه و تدارک شد. در متن قرآن کریم از میاناستعارات، استعاره عبد- رب شامل بیشترین عناصر معنایی و همچنین بیشترین کاربرد در مقایسه با سایر استعاراتاست. اساس و غالب ساختار تعالیم قرآن را الگوی عبد و رب تصویر رابطه انسان و خدا را تعیین و مشخص میکند و در طول بیش از سال 1400 تاریخ، تاثیر شگرف و عمیقی بر فرهنگ و تمدن اسلامی گذاشته است. الگویعبد و رب عناصر معنایی اطاعت و تسلیم و ترس، امنیت و ناامنی، داد و ستد توامان را در رابطه انسان و خدابرجسته و نمایان می کند. استعارات قرآنی دیگری نیز در این الگو قابل درج هستند.لیکن به لحاظ مبنا و ساختاریاین الگو از بیشترین قابلیت انسجام در مقایسه با سایر استعارات برخوردار است و در مرکز الگوهای رابطه انسان وخدا بر اساس مناسک، می توان عناصر مناسکی را به گفتار و کردار دسته بندی کرد. و سپس به مقایسه عناصرمناسکی (گفتار ها) با توسل به عناصر معنایی الگوها پرداخت. در تجزیه و تحلیل کردار، مکتب و رویکردیپدیدار شناسانه معیار و راهنمای این مقایسه و تطبیق خواهد بود.

Keywords:

انسان , خدا , جاهلیت , اسلام , قرآن کریم