بررسی ارتباط بین اسید مصرفی توسط ترکیبات بافری، آلکالایزری و اسیدیته مایع شکمبه در شرایط برون تنی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 478

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCARAS02_033

تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1397

Abstract:

تامین انرژی مورد نیاز از طریق افزایش استفاده از کنسانتره یا کربوهیدرات هایی با سرعت تخمیر بالا در جیره میتواند شکمبه را مستعد اسیدوز نماید. امروزه اساسیترین چالش در صنعت دامپروری به کارگیری جیره هایی با منابع خوراکی موجود، بدون مختل کردن اکوسیستم شکمبه، آسایش و عملکرد دامها است. همه ساله بروز اسیدوز تحت حاد شکمبه ای ضررهای هنگفتی به صنعت دامپروری وارد مینماید. جیره هایی با کنسانتره بالا اغلب pH شکمبه و هضم فیبر را کاهش میدهد. نیاز به مواد بافری در جیره نشخوارکنندگان تابعی از ترشح بزاق، ظرفیت بافری مواد خوراکی و اسیدیته خوراک است. بافرها و آلکالایزرها از جمله بیکربنات سدیم و اکسید منیزیم، ترکیباتی هستند که به مصرف دام ها میرسد. مطالعات نشان دادهاند که این مواد میتوانند شرایط محیطی شکمبه را بهبود بخشیده و سبب تعدیل اسیدیته شکمبه و جلوگیری از کاهش pH شوند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین اسید مصرفی توسط ترکیبات بافری و آلکالایزری استان خراسان جنوبی و اسیدیته مایع شکمبه در شرایط برونتنی بود. جهت تعیین اسید مصرفی از روش تیتراسیون و برای اندازه گیری pH از کشت ثابت با جیره ای با نسبت علوفه به کنسانتره 20 به 80 استفاده شد. در ابتدا اسید مصرفی توسط نمونه های معدنی اکسید منیزیم، کربنات منیزیم، بنتونیت سدیم و بی کربنات سدیم بررسی گردید. نتایج نشان داد اختلاف معنادار آماری بین نمونه های مورد آزمایش از نظر مصرف اسید در سطح احتمال یک درصد وجود داشت. بطوریکه بیشترین مقدار اسید مصرفی مربوط به اکسید منیزیم 11/086 ) میلی لیتر) و کمترین مقدار آن در نمونه های بنتونیت سدیم 0/046) میلی لیتر) و کربنات منیزیم 0/033) میلی لیتر) مشاهده شد. بیش ترین مقدار pH مربوط به تیمار اکسید منیزیم (6/878) و کمترین مقدار در تیمار کربنات منیزیم (6/798) مشاهده شد. در ادامه همبستگی بین اسید مصرفی و مقدار pH در شرایط برونتنی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد ضریب همبستگی پیرسون بین اسید مصرفی و مقدار %87 pH است که از نظر آماری معنادار بود .(p<0/01) با توجه به همبستگی نسبتا بالای مشاهده شده بین اسید مصرفی و اسیدیته مایع شکمبه در شرایط آزمایشگاهی، میتوان نتیجه گرفت که احتمالا ترکیبات بافری و آلکالایزریای که مصرف اسید در آنها بالاتر باشد، میتوانند ازکاهش شدید pH و بروز اسیدوز شکمبه ای جلوگیری نمایند.

Authors

سیدمرتضی وقارسیدین

دانشجوی کارشناسیارشد، گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند

محسن مجتهدی

استادیار، گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند

سیداحسان غیاثی

استادیار، گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند

محمدحسن فتحی نسری

استاد، گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند