مقایسه اثر اتوکلاو و آب جوش بر عمل آوری کاه گندم با قارچ های Ceriporiopsis subvermispora و Lentinula edodes

به منظور بررسی تاثیر روشهای عمل آوری بر رشد دو گونه قارچ هوازی سفید ریشه به نامهای C. subvermisporaو L. edodes در بستر کاه گندم، در سه تاریخ به فواصل دو هفته کاه گندم به سه روش غوطه وری در آب معمولی، غوطه وری در آب جوش و حرارت در اتوکلاو در باکسهای 102لیتری آماده تلقیح با اسپانهای این قارچها شد. اسپانهای تهیه شده از مخلوط قارچها و دانه سورگوم به میزان %10 به کاه های خیس شده اضافه گردید و به مدت 7 هفته در درجه حرارت 39 ˚C درجه نگهداری گردید. پس از پایان دوره رشد کلیه کاه ها در درجه حرارت 70˚C درجه خشک و با الک 1 میلی متری آسیاب گردید. نمونه کاه ها با محلول صاف و بافر شده شکمبه 3 راس گاوش شیری دارای فیستول دایمی در حمام بن ماری تخمیر گردید و گاز تولیدی توسط دستگاه خودکار اندازگیری شد. خیساندن و سپس اتوکلاو کردن و تلقیح نمودن کاه ها با هر دو نمونه قارچها منجر به افزایش معنی دار تولید گاز در مقایسه با سایر روشهای غوطه وری شد. از حیث تولید گاز خیساندن کاه ها در آب جوش در مرتبه بعد از اتوکلاو قرار گرفت. غوطه وری در آب معمولی و سپس تلقیح آنها با قارچ های آزمایشی نسبت به دو روش دیگر باعث کاهش معنی دار تولید گاز شد. تفاوت بین حداقل و حداکثر اعداد تولید گاز برای قارچ 2/2 C. subvermispora برابر 112/5) در مقابل (246/9 و قارچ 2/33 L. edodes برابر 108/4) در مقابل (251/7 بود. چنین تفاوتهایی بین اعداد مربوط به تاریخ های مختلف برای هر دو گونه قارچ نیز مشهود بود. نتایج این ازمایش نشان داد که علاوه بر سویه قارچ بویژه روش های عمل آوری در هر مرحله و اماده سازی ماده خشبی مورد نظر، شرایط محیطی و نحوی عمل آوری در هر مرحله می تواند بر نتایج اثرات معنی دار بگذارد. لذا اعمال مدیریت مناسب و جلوگیری از تداخلات شرایط محیطی باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. بکارگیری روش های عمل آوری یا تهی کردن مواد خشبی از وجود میکروارگانیسم ها ی دیگر چون قارچ های ناخواسته مانند استفاده از آب جوش و بخار آب می تواند در کاربردی کردن نتایج اینگونه تحقیقات تعیین کننده باشند.

Keywords:

قارچ Ceriporiopsis subvermispora و Lentinula edodes , کاه گندم , اتوکلاو , تولید گاز