فردین عبداللهی - استادیارگروه علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی سنندج ایران
سروه هجرت - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی سنندج ایران

از عناصر مهم نظام تعلیم و تربیت در کنار سایر عوامل نظام آموزشی، رویکردها، الگوها و روشهای تدریس است. تدریس فعالیتی است که در کانون و نقطه تلاقی همه عناصر آموزشی قرار دارد و مهمترین عملکرد معلم در کلاس درس محسوب می باشد که زمینه را برای یادگیری فراهم میسازد. تدریس فرایند تسهیلکننده یادگیری است. ازآنجاکه با هر روشی نمیتوان هر موضوعی را تدریس کرد، بنابراین برای تدریس موضوعات گوناگون روش های تدریس مناسب نیاز است. همانگونه که شواهد نشان میدهد طی سالهای اخیر نسبت به گذشته تغییراتی درروشهای تدریس و محتوای برنامه های درسی صورت پذیرفته است و در بسیاری از تحقیقات، تدریس به شیوه کاوشگری مورد تاکید قرارگرفته است، اما هنوز فرهنگ استفاده از روش های جدید و فعالی مثل کاوشگری در مدارس به اجرا درنیامده است و یا حداقل در جهت رسیدن به وضعیت مطلوبتر، مسیری طولانی در پیش است. به علاوه، در صورت عدم آگاهی کامل و درست معلم ازنظریه های یادگیری و مبانی روانشناسی این روش، نیز این احتمال می رود که معلم روشی را بانام الگوی کاوشگری به کار گیرد که هیچگونه قرابتی با این روش نداشته باشد. لذا، آگاهی معلم ازنظریه های یادگیری مرتبط به این الگو و سایر مراحل آن، توصیه میشود. نتایج حاصل از پژوهش حاضر و هم سویی آن با پژوهشهای صورت گرفته در این حوزه، میتوان بر اجرای روش کاوشگری در کلاس های درسی تاکیدکرد و احتمالا ضرورت کاربرد آن را در سایر دروس، بااحتیاط مورداستفاده قرار داد. البته این نکته باید موردتوجه قرار گیرد که کیفیت اجرای این روش بسیار مهمتر از استفاده صرف، از آن خواهد بود، چهبسا که اجرای ناقص و یا نادرست، ممکن است نتیجه عکس و منفی به دنبال داشته باشد.

تدریس نوین، آموزش مستقیم، الگوی کاوشگری، مدارس