بررسی رابطه سبک زندگی با سلامت اجتماعی و رضایتمندی از زندگی در معلمان

این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی با هدف بررسی رابطه سبک زندگی با سلامت اجتماعی و رضایتمندی از زندگی در معلمان متوسطه انجام شد. جامعه در نظر گرفته شده در این پژوهش دبیران دوره متوسطه خواف بودند که از این جامعه با استفاده از نمونه گیری تصادفی 100 نفر از دبیران علوم اجتماعی و علوم انسانی انتخاب شدند. پرسشنامه های سبک زندگی اسلامی کاویانی ، پرسشنامه سلامت اجتماعی ، پرسشنامه آکسفورد و پرسشنامه رضایت از زندگی (swls) در اختیار آن ها قرار داده شد و تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و تحلیل واریانس چندگانه به روش ورود از طریق نرم افزار آماری SPSS انجام شدند. نتایج نشان داد که بین سبک زندگی و سلامت اجتماعی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد، و نیز تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای سبک زندگی اسلامی ، سلامت اجتماعی را پیش بینی میکنند. بنابر این، این نتایج اهمیت سبک زندگی در بهبود وضعیت اجتماعی و رضایتمندی از زندگی را نشان میدهد.

Keywords:

سلامت اجتماعی , سبک زندگی , رضایتمندی از زندگی