مرجان رفیعی
رخساره فضلی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی قصه درمانی بر بهبود مهارت های اجتماعی در نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز در سال 6931 در شهر تهران انجام شد.در این پژوهش شبه آزمایشی که یک طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعدادی از نوآموزان مناطق 6، 7 و 8 تهران انتخاب شده و آزمون سنجش هوش وکسلر ویژه کودکان برای آنان اجرا گردید و از میان نوآموزانی که دیرآموز شناخته شدند،و هوشبهر آنان بین 70 تا 85 بود، تعداد 30 آزمودنی به تصادف انتخاب شده و از طریق گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (n: 15) و کنترل (n: 15) قرار گرفتند. آزمودنی ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه مهارت های اجتماعی ماتسون (نسخه والد) پاسخ دادند.داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش های آماری آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون T برای نمونه های مستقل و وابسته و به وسیله نرم افزار آماری SPSS 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که قصه درمانی در بهبود مهارت های اجتماعی نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز اثربخش است.

قصه درمانی، مهارت اجتماعی، دیر آموز، پیش دبستانی