حسین شکراللهی - گروه برق، دانشجوی ارشد برق، واحد کاشان، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشان، ایران
سعید جوادی - گروه برق، واحد کاشان، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشان، ایران

عوامل زیادی عمر یک ترانسفورماتور را تعیین مینماید؛ اکسیژن, رطوبت, یونهای موجود در روغن, میزان اسید موجود, درجه حرارت از جمله این عوامل هستند. برای تعیین میزان بهینه ضریب بهره برداری, به علت آنکه مدل حرارتی تفاضلی ,IEC مزیتهایی دارد لذا این مدل انتخاب شده و با کمک نرم افزار متلب محاسبات انجام شده است. علاوه بر روابط حاکم بر عمر این تجهیز, به داده هایی نظیر دمای لحظه به لحظه هوای محیطی که ترانسفورماتور در آن نصب بوده و همچنین بار ترانسفورماتور در یک بازه زمانی و به صورت پیوسته نیاز میباشد. این داده ها با استفاده از دیتالاگر و دماسنج مربوطه به دست می آیند. با استفاده از روابط و داده ها و نیز ثابتهایی که برای هر ترانسفورماتور وجود داشته نتیجه حاصل میگردد که ضریب بهره برداری صددرصد که در طراحیها مدنظر قرار گرفته است چندان صحیح نبوده و بایستی عدد دیگری را در محاسبات وارد کرد. برای این منظور بار ترانسفورماتور تا 190 درصد در پله های 10 درصدی افزایش داده میشود. نتیجه حاصل میشود؛ ترانسفورماتورهایی که از نظر بار, بحرانی تشخیص داده میشوند دارای اضافه باری بیش از 120 درصد هستند و در بارهای بیش از 170 درصد بارگیری ممکن است باعث شکست لحظه ای عایقی شده و به عمر ترانسفورماتور پایان دهد

ترانسفورماتور توزیع, کاهش عمر, ضریب بهره برداری, نرم افزار متلب