مهدی احمدی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران-محیط زیست
مجید سرتاج - استادیار دانشکده مهندسی عمران/دانشگاه صنعتی اصفهان

استفاده از مراکز دفن بهداشتی در کشورهایی که زمین کافی در اختیار دارند رایج ترین روش برای دفع پسماندهای شهری است.این روش معایبی از قبیل تولید مقدار زیاد شیرابه-هزینه های تولید بالای شیرابه-طولانی بودن مدت پایدار شدن زباله(چند دهه)-آلودگی آب های زیر زمینی بر اثر فرسودگی یه های پوشش مرکز دفن-هزینه های بالای کنترل در طول عمر مرکز دفن را در بر دارد.محل دفن بیوراکتور روشی نوین در دفن پسماندهای شهری است.از میان فناوری های بکار رفته در محل های دفن بیوراکتور برای بهبود تجزیه ی بیولوژیکی پسماندها -کنترل رطوبت به روش بازچرخانی شیرابه از سایرین موثر تر و عملی تر بوده است.در این تحقیق به بررسی کارایی محل های دفن بیوراکتور از نوع نیمه هوازی پرداخته شده است.این روش در مقایسه با روش های هوازی نیاز به صرف انرژی به منظور هوادهی نداشته و اقتصادی تر می باشد.در این تحقیق زباله در ستونی با طول و عرض 5/0 و ارتفاع 1 متر با چگالی kg/m3 550 پر شد .شیرابه ی زباله به صورت روزانه از زباله ها عبور داده شد.پارامتر های کیفی شیرابه اعم از ph-tc-tds-tss-cod و همچنین دمای پایلوت در زمان های مناسب اندازه گیری شد.در این تحقیق راندمان تصفیه پذیری cod شیرابه در اثر بازچرخانی در پایلوت نیمه هوازی 93% اندازه گیری شد.راندمان حذف tss(کل مواد معلق)-tds(کل مواد محلول)وts(کل مواد)در نیمه هوازی به ترتیب 81-68-69% اندازه گیری شد.با استفاده از محل های دفن نیمه هوازی با باز چرخانی شیرابه -علاوه بر تسریع در پایدار شدن پسماندهای درون محل دفن می توان شیرابه را نیز تا حدود زیادی تصفیه نمود.