حسین وکیلیان - دانشجو، دکتری جغرافیا برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، ایران
محمدرضا زندمقدم - استادیار گروه جغرافیا، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، ایران

آبیاری فضای سبز به روشهای سنتی و با راندمان پایین، انجام میگیرد و حدود سی درصد از منابع آبی جهت آبیاری با توجه به عدم شناخت نیاز واقعی گیاهان و پریود آبیاری آنها به هدر میرود. راندمان پایین آبیاری، از یک سو و ناآگاهی از میزان آب مورد نیاز گیاهان و مدت زمان آبیاری، از سوی دیگر، آبیاری فضای سبز این شهر را غیر علمی ساخته است و آبیاری به روش ثقلی و آبیاری تانکری، روشهای مناسبی در راستای اقتصاد و بهره وری مصرف آب نیست. بنابراین ضرورت دارد با نگاهی نوین، این مساله کلیدی تحلیل گردد. از آنجا که گفته میشود مهندسی ارزش، در فعالیت-های عمرانی و صنعتی، با توجه به گستردگی و پیچیدگی فرآیندها، میتواند به ابزار بیچون و چرای مدیریت در کنترل هزینه ها و افزایش شاخص ارزش تبدیل شود، به بررسی این روش به عنوان یک تکنیک ساختار یافته و نظاممند، در زمینه کاهش هزینه های طول عمری و بالابردن شاخص ارزش پروژه ها و برنامه ها در آبیاری فضای سبز شهرستان شاهرود پرداخته شده است.

مهندسی ارزش، آبیاری فضای سبز، هزینه های طول عمری