نقش رویکرد اکوتوریسم در توسعه فیزیکی دریاچه شورابیل-اردبیل با استفاده از الگوی تحلیل SWOT

تراکم بیش از اندازه جمعیت، تمرکز فعالیتها و فراوانی ساخت و سازها، رشد و گسترش فیزیکی کانونهای شهری و تخریب اکوسیستم­های طبیعی را در پی داشته است. توسعه شهری فرآیندی است پویا و مداوم که طی آن محدوده­های فیزیکی و کالبدی شهر در جهات افقی و عمودی از حیث کمی و کیفی را افزایش میدهد. در ایران بعلت عدم پیشرفت برنامه های توسعه و فاصله میان اهداف توسعه و بستر آن مشکلات زیست محیطی را بوجود آورده است. یکی از نمونه های بارز توسعه بدون برنامه را میتوان در اطراف دریاچه شورابیل اردبیل دانست . این دریاچه یکی از جاذبه های گردشگری شهرستان اردبیل است که هر ساله پذیرای گردشگران داخلی و خارجی بسیاری می باشد . با این حال و با توجه به استقبال بالای گردشگران از این دریاچه بهره برداری مناسب و در خور توجهی صورت نگرفته است. اکوتوریسم پدیده اینسبتا تازه در صنعت گردشگری است و بسیاری از کشورهای جهان را بر آن داشته است که سرمایه گذاری های عمده ای را به این بخش، به لحاظ درآمدزایی فراوان آن، اختصاص دهند . این شکل از گردشگری فعالیت های فراغتی انسان راعمدتا در طبیعت امکان پذیر می سازد. در این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای و میدانی به شناسایی نقاط قوت ، ضعف ، فرصت و تهدید های توسعه اکوتوریسم شورابیل به شیوه swot پرداخته می شود. جامعه آماری، شاغلین دریاچه و گردشگران می باشند و نمونه با کمک فرمول کوکران محاسبه شده است. اطلاعات حاصل از پرسش نامه ها با کمک نرم افزار spss و با روش رگرسیون چند متغیره تحلیل شده اند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که دریاچه شورابیل با داشتن جاذبه های متنوع طبیعی و مصنوعی از توانایی بالایی در توسعه صنعت گردشگری و اکوتوریسم در سطح منطقه برخورداراست

Keywords:

توسعه فیزیکی , اکوتوریسم , دریاچه شورابیل , شهرستان اردبیل