شناخت تاثیر بازخورد در ارزشیابی تکوینی بر پیشرفت تحصیلی در درس علوم تجربی

پژوهش حاضر با هدف شناخت تاثیر بازخورد در ارزشیابی تکوینی بر پیشرفت تحصیلی در درس علوم تجربی دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهرستان نورآباد لرستان در سال تحصیلی 93-92 اجرا شده است. این پژوهش به روش شبه آزمایشی بود که در محیط واقعی کلاس ها اجرا گردید. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی می باشد که از بین آنها 140 نفربه شیوه تصادفی طبقه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. که برای برابر بودن و همسان بودن گروههای مورد مطالعه از پیش آزمون ، آزمون هوش (تست ریون) و پایگاه اقتصادی-اجتماعی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از روش های آماری پیش آزمون و پس آزمون از شاخص های آمارتوصیفی و برای تجزیه تحلیل داده ها از آزمون T و تحلیل واریانس یک راهه. آزمون تعقیبی توکی HsD استفاده شد و سطح معناداری برای آزمون فرضیه ها 0/50=α درنظرگرفته شد نتایج پژوهش نشان داد که بازخورد به شیوه های گوناگون اعم از کلامی، نوشتاری و ترکیبی از آن دو در آزمون های تکوینی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد.بین نتایج بازخوردهای کلامی و در مقایسه با بازخوردهای نوشتاری در آزمون های تکوینی تفاوت معناداری وجود دارد.و همچنین بین نتایج بازخوردهای نوشتاری با بازخوردهای ترکیبی (کلامی، نوشتاری) درآزمون های تکوینی تفاوت معنا داری مشاهده نشد.

Keywords:

شیوه های ارزشیابی , ارزشیابی تکوینی , بازخورد کلامی , بازخورد نوشتاری , پیشرفت تحصیلی