بررسی اثربخشی بازی های حرکتی ریتمیک بر میزان کارکردهای اجرایی دانش آموزان مقطع دبستان دارای اختلال یادگیری

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازی های حرکتی ریتمیک بر میزان کارکردهای اجرایی دانش آموزان دبستانی دارای اختلال یادگیری صورت گرفت. روش پژوهش از نوع آزمایشی بود. جامعه ی آماری در این پژوهش کلیه ی کودکان پسر دبستانی 9 تا 11 سال شهرستان بندرعباس که در سال تحصیلی 95-94 در مراکز آموزشی اختلالات یادگیری آموزش می دیدند، بودند. برای انتخاب نمونه 30 پسر به شیوه نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه 15 نفره کنترل و آزمایش قرار گرفتند . سپس پیش آزموناز طریق خرده آزمون حافظه عددی وکسلر، تست عصب روانشناختی کانرز و آزمون آندره ری روی هر دو گروه انجام پذیرفت. فعالیت بازی های حرکتی ریتمیک به مدت سه ماه و هر هفته 2 جلسه (30 دقیقه) بصورت فردی بر روی گروه آزمایش انجام شد. پس آزمون به وسیله خرده آزمون حافظه ی عددی وکسلر ، تست عصب روان شناختی کانرز و آزمون آندره ری بر روی هر دو گروه انجام شد. داده ها به روش توصیفی و تحلیل کواریانس چند متغیریتجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد بازی های حرکتی در بهبود عملکرد آزمودنی ها تاثیر معناداری ندارد . هرچند با بررسی و مقایسه ی نتایج پس آزمون گروه های آزمایش و کنترل، تفاوت و بهبود عملکرد در گروه آزمایش مشاهده می شد ولیکن با رجوع به تحلیل های آماری ، این تغییرات معنادار نیست.

Keywords:

اختلالات یادگیری , کارکردهای اجرایی , بازی های حرکتی ریتمیک