علی حسین ناصری - دبیر آموزش و پرورش
نسرین حسنی - دبیر آموزش و پرورش

فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدت زمان کوتاهی که از پیدایش آن می گذرد توانسته است، تغییرات فراوانی را در نحوه زندگی بشر به وجود آورد. یکی از زمینه هایی که سهم عمده ای از این تغییرات را به خود اختصاص داده است، یادگیری است. یادگیری های مبتنی بر فناوری های نوین اطلاعاتی، با ایجاد تغییرات بنیادین در مفاهیم آموزش سنتی، توانسته است بسیاری از ناکارآمدی های نظام های آموزشی را رفع کرده و دگرگونی های اساسی را در آموزش به وجود آورد. با استفاده از فناوری های نوین اطلاعاتی، می توان به روش های نوین و کارآمدی از یادگیری دست یافت. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات بر اثربخشی آموزش در میان دانش آموزان دوره دوم متوسطه آموزش وپرورش ناحیه 1 استان اردبیل است. این تحقیق به دنبال سنجش میزان اثربخشی آموزشی است که به کاربرد عوامل فناورانه در کلاس درس بستگی دارد. جامعه آماری این تحقیق تمامی معلمان و دانش آموزان دوره دوم متوسطه دبیرستان معراج در سال تحصیلی 96-1395 بوده اند که تعداد آن ها بیش از 400 نفر است. با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، پایایی پرسش ها مورد تایید قرار گرفت که مقدار ضریب آلفای کرونباخ برای پرسش های فناوری داده ها، 84% و اثربخشی، 97% تعیین گردید. نتایج به دست آمده از تجزیه وتحلیل داده ها نشان می دهند که سطوح بالای به موقع بودن، مرتبط بودن، واقعی بودن، کافی بودن، دقیق بودن، سرعت انتقال اطلاعات و کاهش هزینه ها موجب اثربخشی زیاد آموزش می گردد. همچنین نتایج بررسی ها نشان دادند که بیشترین میانگین مربوط به متغیر به موقع بودن و کمترین میانگین مربوط به متغیر کافی بودن است و سپس متغیرهای افزایش سرعت، مربوط بودن، واقعی بودن، کاهش هزینه ها، دقیق بودن و افزایش دقت، به ترتیب از بیشترین تا کمترین میانگین برخوردار هستند.

اثربخشی آموزش، فناوری اطلاعات و ارتباطات، یادگیری