زینب یوسفی فر - دانشجوی دانشگاه فرهنگیان، پردیس فاطمه الزهرا (س) اصفهان

مسیله پژوهش حاضر بررسی روانشناسی محیط یادگیری با رویکرد تنوع بخشی به آن است. انسان در تمام لحظات زندگی خود در حال دریافت پیام های حاوی اطلاعات از محیط اطراف خود و یادگیری آن ها است. تاثیرات رفتاری و روانی ایجادشده در انسان به لحاظ قرارگیری در محیط های مختلف، سبب تغییر میزان میل یادگیری، حساسیت او به محرک های محیطی، تمرکز و انگیزه آموزش می شود. این پژوهش که از نوع توصیفی و با استفاده از اسناد کتابخانه ای تدوین شده است با توجه به اهمیت موضوع به بررسی متون و مقاله های معتبر، ضمن تشریح جایگاه روانشناسی به مفاهیم مرتبط با طراحی فضاهای آموزشی می پردازد. باید با توجه به تاثیرات روانی محیط و پارامترهای آن بر یادگیری باید با لحاظ کردن سطوح تحصیلی دانش آموزان به مناسب سازی آن پرداخته و راهکار انعطاف پذیری و تنوع بخشی به محیط های آموزشی، برای افزایش بهره وری آموزشی مطرح شوند. اگر محیط آموزشی بخواهد زمینه ای ثمربخش برای نسل آینده باشد محیط و ساختمان هایش می بایست خلاق باشند نه تقلیدشده. محیطی محرک برای آزاد کردن اندیشه و بیان خلاق، به همان اندازه روش تدریس دارای اهمیت است.

یادگیری، عوامل محیطی، فضای آموزشی، رویکرد تنوع بخشی محیطی، محیط انعطاف پذیر