راما محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه مهندسی عمران، واحداسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
محمدرضا ادیب رمضانی - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران

استفاده از جداساز های لرزه ای به عنوان روشی موثر جهت جذب و کاهش انرژی انتقال یافته به سازه نقش قابل توجهیدرکاهش خسارات وارده بر سازه ها در اثر وقوع زلزله های شدید را دارد. از طرفی سازه های با دهانه بلند در مقایسه باسازه های دهانه کوتاه، در مود اصلی خود (مودی با برزگترین درصد مشارکت جرمی) پریود به مراتب بزرگتری دارند.نزدیکی پریود سازه و پریود طبیعی رکورد زلزله می تواند منجر به وقوع پدیده ی تشدید گردد. وقوع تشدید در سازه هایبا طول بیشتر و به عبارتی در سازه های با دهانه بلند تر محسوس تر می باشد. بنابراین لزوم بررسی رفتار لرزه ای سازههای با دهانه بلند تحت اثر رکورد های زلزله واضح و مشخص می باشد. در انجام تحلیل های مختلف جهت بررسیعملکرد سازه، معمولا از اثر مولفه قایم زلزله صرف نظر می شود. این صرف نظر با توجه به ماهیت اصلی رکوردهای زلزله (انتشار امواج و انتقال انرژی در سه راستا) می تواند در مواردی منجر به دستیابی به پاسخ های غیرواقعی گردد. بنابراین درتحلیل های صورت گرفته در این مطالعه، اثر مولفه قایم زلزله نیز برآورد شده است. سازه مورد مطالع یک ساختمان 5 طبقه فولادی است که در ابتدا با نرم افزار جامع ETABS 2015 طراحی اولیه اعضای قاب ها انجام شده و با توجه بهایین نامه ها و دستور العمل های موجود از روش تحلیل غیر خطی استاتیکی و همچنین روش تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی جهت بررسی عملکرد قاب ها و مقایسه ظرفیت آنها توسط نرم افزار Perform-3D استفاده گردید. نتایج مطالعهنشان می دهد، میزان نیروی انتقال یافته به پایه ساختمان و همچنین دریفت متناظر با آن در قاب های دارای جداساز لرزه ای به شدت نسبت به قاب بدون جداساز کاهش یافته و ظرفیت تحمل نیروی جانبی در سازه ها به مقدار 77%افزایش یافته است. رفتار تیرها در قاب های دارای جداساز لرزه ای 53 درصد بهبود عملکرد نسبت به قاب بدون جداسازداشته است. رفتار ستون ها در قاب دارای جداساز لرزه ای67 درصد بهبود عملکرد نسبت به قاب بدون جداساز داشته است.

جداساز لرزه ای، تشدید، سازه های دهانه بلند، مولفه قایم زلزله، ایتبس 2015