بررسی مقاومت الکتریکی بر روی بتن سبک خود عمل آوری شده با استفاده از پلیمرهای پلی اتیلن گلایکول

در دنیای پیشرفته امروزی و با توجه به پیشرفت های صورت گرفته در زمینه های مختلف علمی. صنعت بتن دچار تحول گردیده است.دراین مقاله به بررسی ساخت بتن معمولی وبتن سبک با استفاده از پلیمرهای سوپر جاذب و مواد پوزولانی میکرو سیلیس پرداخته شدهاست. دراین پژوهش از پلیمرهای سوپر جاذب پلی اتیلن گلایکول 400 خالص به صورت اشباع، به عنوان پرکننده حجم خمیر سیمان مورداستفاده شده است. در این تحقیق کاربرد دانه های رس منبسط شده (لیکا) به عنوان سبکدانه که در درصده های مختلف حجمی 10 و 15 و 20 به بتن اضافه شده و ژل میکرو سیلیس به عنوان پرکننده مورد بررسی قرار گرفت. ژل میکرو سیلیس و پلی اتیلن گلایکول با درصدهای مختلف جایگزینی، سیمان به میزان 0 تا 13 درصد استفاده شده است. نسبت آب به سیمان در نظر گرفته شده 0/4 و 0/45 بوده و عیار سیمان نیز به صورت ثابت مقدار 400 کیلوگرم بر متر مکعب می باشد. برای سنجش ،مقاومت الکتریکی از نمونه های مکعبی10x10x10 سانتی متری استفاده شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که بتن سبک ساخته شده با مواد افزودنی جاذب آب تحت عنوان پلی اتیلن گلایکول و میکرو سیلیس در مواقع عدم عمل آوری با آب سبب افزایش مقاومت الکتریکی شده است.

Keywords:

بتن سبک , پلی اتیلن گلایکول , ژل میکروسیلیس مقاومت الکتریکی , سبکدانه لیکا