ارزیابی برش پایه و شتاب ورودی به سازه در قاب های بتنی با بکارگیری جداسازهای لرزه ای LRB تحت زلزله های حوزه نزدیک

در این پژوهش عملکرد برخی پارامترهای لرزه ای در قاب های خمشی بتنی ویژه که در دو حالت پایه ثابت و پایه جداسازی شده با جداساز لاستیکی هسته ای سربی LRB تحت تحریک های حوزه نزدیک می باشد مورد بررسی و ارزیابی قرار میگیرد. زلزله های حوزه نزدیک با توجه به محتوی فرکانسی بالا٬ انرژی زیادی در مدت زمان کوتاه به سازه وارد کرده و باعث بروز خسارت می شود. یکی از راهکارهای مناسب برای حل این مشکل در سازه های با اهمیت بالا جلوگیری از ورود شتاب نهایی لرزه به سازه و کاهش مقدار برش پایه با استفاده از جداساز لرزه ای می باشد. در این پژوهش سه ساختمان 5، 10 و 15 طبقه با سیستم قاب خمشی بتنی ویژه هر کدام یکبار متصل به پایه گیردار و بار دیگر متصل به سیستم جداسازی لرزه ای مورد بررسی قرار گرفته اند. جداسازها، بصورت دستی بر مبنای آیین نامه NEHRP 2000 طراحی شده اند. برای دستیابی به نتایج از روش های تحلیل های استاتیکی خطی ٬ دینامیکی خطی و دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی با استفاده از رکوردهای زلزله های Tabas٬Emperial Valley٬Loma Prieta٬Cape Mendocino٬Northridge٬Kobe و Chi Chi با کمک نرم افزار SAP2000 بهره گرفته شده است.پس از تحلیل به طور کلی کاهش چشمگیری که به ترتیب در سازه 5، 10 و 15 طبقه در سازه دارای جداساز نسبت به سازه های پایه ثابت تحت شتاب نگاشت های بازتاب شده مقدار برش پایه 59.28، 47.38 و 36.24 و میزان شتاب ورودی 44.48 ، 41.13 و 26.97 درصدمشاهده شده است. در ساختمان های با تعداد طبقات کمترمیزان کاهش پارامترهای لرزه ای سازه در ساختمان های جداسازی شده بیشتر از سازه های بلند مرتبه می باشد و علت امر زمان تناوب کمتر این ساختمان ها میباشد که جداساز با افزایش زمان تناوب سازه باعث کاهش نیاز لرزه ای سازه بطور قابل ملاحضه ای می شود.