تاثیر نانو تکنولوژی در حفظ ونگهداری دیوارنگاری و نقاشی بناهای تاریخی با بررسی کاخ چهلستون

با وجود مطالعات متعدد در زمینه هنر و معماری بومی کشور، متاسفانه در بسیاری از مناطق و بناهای تاریخی ، هنوزهم آثاری را می توان مشاهده نمود که علی رغم ویژگی های خاص و منحصر به فردشان در سکوت و خاموشی فرو میریزند و یا تخریب می گردند.پیش از سال های دهه 40 شمسی، فعالیت های انجام شده در حوزه حفاظت از نقاشی هایدیواری در ایران، با مبانی نوین مرمت مطرح شده توسط هیات متخصصان ایتالیایی ( ایزمیو) در سال های پس از ایندهه، منطبق نبوده است .اگر چه ریختن و یا تیشه ای کردن نقاشی های دیواری آسیب دیده و کشیدن گچ روی آنهاتوسط نقاشان، که در دوره های مختلف و با هدف بازسازی نقاشی انجام شده، نوعی رویکرد حفاظتی محسوب می شود،اما شیوه ای است که از طریق بازسازی و نوسازی نقاشی ها، بدون حفظ اصالت اثر و متمایز با نوع عملکرد در سال هایآغاز مرمت علمی و نوین صورت پذیرفته است. موضوعاتی که ما را بر آن داشت تا در این مجال، با نگاهی کوتاه به برسینوین روش نانوتکنولوژی بر مرمت آثار نقاشی و دلایل کاربرد آنها، نوع دیدگاه و روند مرمت سنتی را مورد کاوش قراردهیم و نتایج بهبودی و مقایسه ای از مرمت را با روش های سنتی و روش نانو بیان نماییم.

Keywords:

نانوپوشش , نانوتکنولوژی , مرمت نقاشی دیواری , کاخ چهلستون