ارزیابی سیستمهای آبیاری فضای سبز شهر اصفهان و بررسی امکان اصلاح آنها(مطالعه موردی رفیوژهای اصفهان)

بی‌تردید فضای‌ سبز و محیط زیست شهری یکی از اساسی‌ترین عوامل پایداری حیات طبیعی و انسانی در شهرنشینی نوین به شمار می‌آید. یکی از عوامل محدودکننده گسترش فضای سبز، کمبود منابع آب قابل دسترس می‌باشد. با توجه به اجرای سیستم‌های آبیاری در طرح‌های فضای سبز شهر اصفهان، ضرورت دارد که عملکرد هیدرولیکی این سیستم‌ها مورد ارزیابی قرار گیرد تا بتوان با پی بردن به نواقص آنها، پیشنهاداتی برای اصلاح این سیستم‌ها و استفاده بهینه از منابع آب در ارائه نمود. در این مطالعه یک روش متداول آبیاری سطحی فضای سبز شهر اصفهان که برای آبیاری باغچه‌های حاشیه خیابان‌ها (رفیوژها) استفاده می‌گردد، ارزیابی شد. رفیوژها با مساحت بیش از 371 هکتار، 1/14 درصد از فضای سبز شهر اصفهان را شامل می‌شوند. با توجه به موقعیت رفیوژها که در داخل شهر قرار دارند، اتلاف آب مصرفی آنها زیاد است. برای این رفیوژها مقادیر ضریب یکنواختی کریستیانسن، یکنواختی توزیع آب در ربع پائین، راندمان کاربرد آب آبیاری، راندمان نیاز آبی، نسبت نفوذ عمقی و نسبت رواناب محاسبه و پیشنهاداتی برای افزایش راندمان این روش آبیاری ارائه گردید.

Keywords:

آبیاری سطحی , فضای سبز شهری , ارزیابی , راندمان , آبیاری