ارزیابی کمی و کیفی علوفه اکوتیپ های بومی سالیکورنیا در پاسخ به غلظت های مختلف کلرید سدیم

شور شدن منابع آب و خاک و رشد فزاینده جمعیت تهدید بزرگی برای امنیت غذایی بشر است. لزوم بهره گیری از پتانسیل گیاهان شورزی در حل بحران رو به رشد شوری در کشور خشک و نیمه خشک ایران بسیار حایز اهمیت است. سالیکورنیا یکی از گیاهان هالوفیت با کاربری های مختلف می باشد. ایران یکی از رویشگاه های طبیعی این گیاه است و بهره گیری از این پتانسیل طبیعی می تواند در کمک به حل بحران شوری موثر باشد. تحقیق حاضر به بررسی تغییرات عملکرد کمی و کیفی علوفه ی اکوتیپ های جمع آوری شده از نقاط مختلف جغرافیایی پرداخته است که به این منظور پس از جمع آوری بذور در مرحله ی رسیدگی بذر از رویشگاه های طبیعی، کشت گلخانه ای در شرایط یکسان و در غلظت های مختلف کلرید سدیم ( 100 ، 300 و 500 میلی مولار) انجام شد. نتایج نشان داد اکوتیپ های موجود در واکنش به غلظت های مختلف شوری متفاوت هستند به گون های که بیشترین زیستتوده به میزان 66 / 496 گرم در اکوتیپ جویبار در غلظت 300 میلی مولار حاصل شد. همچنین ارزیابی صفات کیفی علوفه نشان داد کشت سالیکورنیا در سطوح مختلف شوری، عملکرد کیفی متفاوتی خواهد داشت به گونه ای که با افزایش غلظت نمک میزان خاکستر و پروتیین خام افزایش معنی داری نشان داد و اکوتیپ گلمن خانه با داشتن 3 / 15 درصد پروتیین خام و اکوتیپ رباط کریم با داشتن 22 / 58 درصد خاکستر بیشترین میزان پروتیین خام و خاکستر را در شوری 500 میلی مولار داشتند. روند تغییرات الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در پاسخ به افزایش شوری روند کاهشی بود که این تغییرات در برخی اکوتیپ ها معنی دار نبود. نتایج مطالعه حاضر توان کشت سالیکورنیا را با هدف تولید علوفه و بهره گیری از منابع آبی و خاکی شور کشور نشان می دهد.

Keywords:

پروتیین خام , سالیکورنیا , عملکرد , فیبر