مجید شریفی پور - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه لرستان،
حامد نوذری - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه بوعلی سینا،
عبدالمجید لیاقت - استاد گروه آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران
عبدعلی ناصری - استاد گروه آبیاری و زهکشی دانشگاه شهید چمران اهواز، شرکت مهندسی مشاور سازآب پردازان

ضروری است که مدیریت زهاب شبکه های آبیاری و زهکشی احداث شده یا در حال احداث در غرب رودخانه کارون به عنوان یک طرح جامع مطالعه گردد. مدیریت زهاب به کمیت و کیفیت آن، که مرتبا در حال تغییر هستند، وابسته است. بنابراین از مدلی استفاده شد که بتواند کمیت و کیفیت زهاب شبکه های آبیاری و زهکشی را در طول دوره بهره برداری پیش بینی کند تا مبنای تصمیم گیری برای روش استفاده مجدد قرار گیرد. متناسب با کیفیتزهاب، گزینه های استفاده مجدد مانند کشت گیاهان مقاوم به شوری و توسعه منابع طبیعی برای جلوگیری از طوفان های ریزگرد می تواند در دستور کار قرار بگیرد. نمک هایی که همراه با آب آبیاری و یا از طریق مشارکت آب زیرزمینی وارد زهاب شده اند باید به روشی بی خطر دفع گردند. به نظر می رسد تخلیه به خلیج فارس کمترین ضرر زیست محیطی را از بین گزینه ها در بر خواهد داشت.

شوری، بازگردانی زهاب، گیاهان مقاوم به شوری، بیابان زدایی، ریزگرد