وزن تر و خشک دو گونه سالیکورنیا تحت تاثیر کاربرد چای ورمی کمپوست و سطوح متفاوت شوری

منابع عظیم آب و خاک شور در کشور استفاده از گیاهان شورزی را به عنوان منابع جدید به منظور تولید پایدار علوفه، پروتیین و روغن جهت مرتفع ساختن نیاز تغذیه ای جمعیت، اجتناب ناپذیر نموده است. در این مطالعه وزنتر بوته و وزن خشک شاخساره و ریشه دو گونه سالیکورنیا ( Salicornia persica و S. bigelovii ) تحت تاثیر کاربرد و عدم کاربرد چای ورمی کمپوست در شش سطح شوری ( 0 ، 9 ، 18 ، 27 ، 36 و 45 دسی زیمنس برمتر) بررسی شد. شوری آب به صورت نسبت 2 به 1 وزنی از کلریدسدیم و کلریدکلسیم تهیه شد. نتایج نشان داد که سطوح متفات شوری تاثیرات گوناگونی بر گونه های سالیکورنیا داشت. هر دو گونه سالیکورنیا تحمل خوبی به تنش شوری داشتند، به طوری که هر دو گونه حتی تا شوری 45 دسی زیمنس بر متر توانایی تولید وزنتر و خشک را داشتند. شوری متوسط نه تنها رشد گونه های سالیکورنیا را کاهش نداد، بلکه افزایش وزن تر و خشک گونه های persica ( تا 9 دسی زیمنس بر متر) و bigelovii ( تا 18 دسی زیمنس بر متر) را به دنبال داشت. نتایج همچنین نشان داد که چای ورمی کمپوست می تواند سبب بهبود تحمل به تنش شوری به ویژه در شوری های بالا گردد. به نظر می رسد چای ورمی کمپوست با تقویت بوته های سالیکورنیا، سبب افزایش تولید و بهبود تحمل در شرایط تنش شوری شده باشد که نیازمند تحقیقات بیشتری است.

Keywords:

شورزی , شورورزی , تحمل , بسیار شور