مقایسه میزان بیوماس دو گونه سالیکورنیا تحت شرایط آبیاری با آب دریا و پساب تصفیه خانه در استان بوشهر

در این مطالعه، نتایج عملی مراحل مختلف کاشت، داشت و برداشت دو گونه گیاه سالیکورنیا شامل پرسیکا 1 و بیگلووی 2 در دو فصل زراعی و دو سایت پژوهشی شامل مزارع تحقیقاتی دلوار و آبفا واقع در استان بوشهر ارایه شده است. هدف، استفاده از منابع آب شور و لبشور در کشاورزی می باشد. آبیاری در مزرعه دلوار با آب دریا با EC معادل mS/m 56 ، و در مرزعه آبفا با پساب تصفیه خانه فاضلاب شهر بوشهر با EC معادلmS/m 5 و EC خاک هر دو سایت معادل mS/m 37 بوده است. نتایج نشان می دهد که بیومس تولیدی گونه پرسیکا در مزرعه دلوار و آبفا، به ترتیب 30 % و 40 % بیشتر از بگلوی بوده و همچنین بذرپاشی در صورت وقوع بارش مناسب، از عملکرد بهتری نسبت به نشاء برخوردار است. در استفاده از آب دریا برای کاشت سالیکورنیا، نباید انتظار تولید بیومس کافی و به عبارت دیگر سود اقتصادی داشت. همچنین در مراحل ابتدایی انتقال نشاء به مزرعه، نشاء حساسیت بالایی به پارامترهای محیطی، بویژه شوری آب و خاک دارد. کنترل این دو عامل می تواند موجب تثبیت و تسریع رشد آن گردد. نتایج حاکی از موفق بودن نشاهای کشت شده در فصل زمستان می باشد.

Keywords:

شورورزی , پساب فاضلاب , تاریخ کشت , کشت نشایی