تاثیر شوری و غلظت بور آب آبیاری بر عملکرد گیاه خرفه در شرایط گلخانه ای

به منظور بررسی تاثیر شوری و میزان عنصر بور آب آبیاری بر شاخص های رشد در گیاه خرفه، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 35 تیمار شامل هفت سطح شوری ( 5 / 0 ، 5 / 2 ، 5 ، 10 ، 15 ، 20 ، 25 دسی زیمنس بر متر) و پنج سطح بور ( صفر، 5 / 0 ، 1 ، 2 و 4 میلی گرم بر لیتر) اجرا گردید. نتایج ینشان داد با افزایش میزان شوری آب آبیاری تا 5 / 2 دسی زیمنس بر متر، وزن خشک بخش هوایی و ریشه، ارتفاع بوته گیاه خرفه افزایش یافت ولی افزایش میزان شوری به بیش از این حد، سبب کاهش این صفات شد. به نحوی که با افزایش هر واحد شوری آب آبیاری از 5 / 2 دسی زیمنس بر متر تا 5 دسی زیمنس بر متر، میزان رشد بخش هوایی به میزان 50 درصد کاهش و پس از آن، شیب کاهش عملکرد کمتر بود. به عبارت دیگر جهت حصول 50 درصد عملکرد در شرایط غیر شور، شوری آب آبیاری نباید از 5 دسی زیمنس بر متر بیشتر گردد. با افزایش عنصر بور، آب آبیاری وزن خشک بخش هوایی و ریشه، ارتفاع بوته کاهش یافت. با توجه به نتایج این مطالعه کشت گیاه خرفه در مناطقی که شوری پایین ( 5 / 2 دسی زیمنس بر متر) و عنصر بور آن کم باشد توصیه می شود.

Keywords:

ارتفاع بوته , بوریک اسید , کلرید سدیم , عملکرد