CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی نقش آمایش سرزمین در برنامه ریزی مناطق مرزی مطالعه موردی: شهرستان سردشت

عنوان مقاله: بررسی نقش آمایش سرزمین در برنامه ریزی مناطق مرزی مطالعه موردی: شهرستان سردشت
شناسه ملی مقاله: CSCB01_007
منتشر شده در همایش ملی جامعه شناسی مرز: سیاست های توسعه و حیات اجتماعی مرزنشینان در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمد ظاهری - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تبریز
حسین کریم زاده - استادیار گروه جغرافیا وبرنامه ریزی روستایی دانشگاه تبریز
خالد علیپور - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تبریز

خلاصه مقاله:
یکی از مسایل مهم و کلیدی که در کنار برنامه ریزی های کلان و بخشی باید به طور مستقل به آن پرداخته شود، برنامه ریزی آمایش سرزمین و برنامه ریزی منطقه ای است. برنامه ریزی آمایش سرزمین، روند جامعی از برنامه ریزی منطقه ای را ارایه میکند. این شکل از برنامه ریزی برای به کارگیری برنامه ریزی منطقه ای در سطح یک کشور بهترین مکمل برای برنامه ریزی کلان و بخشی است. برنامه ریزی آمایش سرزمین چون با دیدی وسیع و همه جانبه به فضای ملی نگاه میکند، کلیه مناطق کشور را با حوصله و دقت از جهات مختلف مورد مطالعه و شناسایی قرار میدهد و براساس توانمندی ها، قابلیت ها و استعدادهای هر منطقه باتوجه به یکنواختی و هماهنگی اثرات نتایج عملکردهای ملی آنها در سطح ملی، نقش و مسیولیت خاص به مناطق مختلف کشور محول میکند. مهم ترین خصوصیات آمایش سرزمین، جامع نگری، دوراندیشی، کل گرایی، کیفیت گرایی و سازماندهی فضای کشور است. هدف آمایش سرزمین، توزیع بهینه جمعیت و فعالیت در سرزمین است، به گونهای که هر منطقه متناسب با قابلیت ها، نیازها و موقعیت خود از طیف مناسبی از فعالیت های اقتصادی و اجتماعی برخوردار باشد و جمعیتی متناسب با توان و ظرفیت اقتصادی خود بپذیرد. به عبارت دیگر، هدف کلی آمایش سرزمین، سازماندهی فضا به منظور بهره وری مطلوب از سرزمین در چارچوب منافع ملی است. آمایش سرزمین زیربنای امر سازماندهی توسعه منطقهای و به بیانی دیگر ابزار اصلی برنامه ریزی و تصمیم گیری های منطقه ای و ملی است. آمایش سرزمین، زمینه اصلی تهیه برنامه های توسعه اقتصادی – اجتماعی منطقه ای را فراهم می آورد و ابزار اصلی تلفیق برنامه ریزی های اقتصادی و اجتماعی با برنامه ریزی های فیزیکی و فضایی خواهد بود. از آنجا که برای تحقق اهداف توسعه همه منابع اجتماعی اعم از منابع انسانی، اقتصادی، منبع فضایی و محیطی باید به کار گرفته شود و به کارگیری آنان مستلزم برنامه ریزی است لذا آمایش سرزمین مبنای طرح ها و برنامه های جامع توسعه بوده و پیوند دهنده برنامه ریزی های اقتصادی، اجتماعی و فضایی و یا مجموع آنان در قالب برنامه ریزی جامع و در مقیاس ملی و منطقه ای است. روش تحقیق در مقاله حاضر توصیفی -تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی میباشد هدف تحقیق بررسی نقش آمایش سرزمین در برنامه ریزی مناطق مرزی شهرستان سردشت میباشد.

کلمات کلیدی:
آمایش سرزمین، برنامه ریزی، مناطق مرزی، شهرستان سردشت

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/769564/