داریوش شکری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز کارشناس ارشد، ژئوفیزیک
علیرضا عرب امیری - دانشجوی دکتری، اکتشاف معدن
ابوالقاسم کامکار روحانی - دکتری، ژئوفیزیک- اکتشافی
علی مرادزاده - دکتری، ژئوفیزیک- اکتشافی

امروزه برداشتهای الکترومغناطیس هلیکوپتری با توجه به دارا بودن مزایای قابل توجه از جمله دقت، قدرت تفکیک بالا و هزینه پایین نسبت به سایر روشهای ژئوفیزیکی از اهمیت و محبوبیت خاصی برخوردارند. این سیستمها با اندازه گیری رسانندگی الکتریکی، تعیین دقیق شرایط زمین مورد نظر برای طراحی، ساخت و نگهداری خطوط لوله را ممکن می سازند. ترکیب نتایج به دست آمده از برداشت الکترومغناطیس هوایی با اندازهگیریهای صحرایی و نتایج حفاری می تواند ضخامت روباره خاکی و عمق سنگ بستر را تعین نماید. در این راستا به وسیله انطباق مقادیر رسانندگی الکتریکی با عمق روباره خاکی میتوان رابطه عمق روباره با رسانندگی را تعیین نموده تا نواحی نیازمند ترانشه زنی و انفجار سنگ بستر مشخص گردند. برداشتهای الکترومغناطیس هلیکوپتری همچنین قبل و بعد از ساخت خطوط لوله برای اندازه گیری رسانندگی زمین و اکتشاف نواحی با رسانندگی زیاد ناشی از رسها و خاکهای شور که پدیده خوردگی خطوط لوله را تسریع می بخشند، به کار میروند. این کار نواحی با پتانسیل خوردگی در مسیر خطوط لوله را شناسایی می نماید تا تمهیدات لازم در نظر گرفته شود. بههمین خاطر با توجه به دارا بودن تکنولوژی الکترومغناطیس هلیکوپتری و وجود منابع عظیم نفت و گاز در کشور میتوان از این روش به خوبی بهره برد و بسیاری از هزینه های مرتبط با طراحی، ساخت و نگهداری مسیر خطوط لوله را کاهش داد.

الکترومغناطیس هلیکوپتری، رسانندگی الکتریکی، روباره، سنگ بستر، خوردگی