اثربخشی قصه گویی و تحلیل آن بر خودمتمایزسازی دانشجویان دختر

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی قصه گویی و تحلیل آن بر خودمتمایزسازی دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور مرکز بوکان می باشد. پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل بوده است. از میان تعداد 50 نفر افراد ثبت نام کننده، به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل هر کدام به تعداد 25 نفر جایگزین شدند. قبل از شروع جلسات برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید. گروه آزمایش در جلسات ( 10 جلسه) قصه گویی و تحلیل آن شرکت کردند و گروه کنترل در هیچ کلاسی شرکت داده نشدند. در پایان جلسات پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. آزمون آماری بکار رفته در این پژوهش تحلیل کوواریانس و تحلیل کوواریانس چند متغیره می باشد که به منظور تحلیل نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه های آزمایش و کنترل که از طریق پرسشنامه ی خود-متمایزسازی DSI-R ساخته شده توسط اسکورون و فریدلندر 1998 و تجدیدنظر شده توسط اسکورون و اسمیت 2003 بدست آمده بود مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار spss تحلیل گردید و نتایج بدست آمده نشان داد که فرضیه های پژوهشی با 99 درصد اطمینان مورد تایید قرار گرفتند. بدین معنی که آزمودنی ها پس از شرکت در جلسات قصه گویی و تحلیل آن تفاوت معناداری را در مقیاس کلی خود- متمایزسازی و خرده مقیاس های (واکنش هیجانی، موقعیت من، گسلش عاطفی، امتزاج با دیگران) آن از خود نشان دادند

Keywords:

قصه گویی , خود-متمایزسازی , واکنش هیجانی , موقعیت من , گسلش عاطفی , امتزاج با دیگران