سعیدیه کاظمی - دانشجوی کارشنای ارشد رشته حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی تهران
زهرا وطنی - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی تهران
افتخار دانشپور - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی تهران

از نظر فقها و حقوقدانان ارث یکی از اسباب تملک محسوب می شود. باتوجه به آیات و روایات و قانون ارث، هرگاه شخصی فوت نماید و دارای دیونی نبوده و وصیتی نیز نکرده باشدف ورثه به صورت بلامنازع مالک و دارنده اموال و حقوق مالی متوفی به محض وفات وی خواهند بود. لکن هر کدام از ایشان براساس انچه که فقه اسلامی تشریع نموده است، به حسب طبقات مختلف و نسبت خویشاوندی، دارای سهم هایی هستند که اصطلاحا تحت عنوان فرض بر یا قرابت بر، قرار گرفته و به ترتیب آنچه که فقه اسلامی مقرر نموده، ماترک را تملک می کنند. در این تحقیق که به روش توصیفی تحلیلی نگارش گردیده ضمن بررسی مفهوم و مصداق حاجب در ترکه و تحلیل دیدگاه فقها و حقوقدانان و سهم الارث هرکدام از طبقات به ارزیابی دستورالعمل تقسیم ترکه در شرع مقدس و قانون مدنی در این باره پراخته و خلاصه یافته های پژوهش چنین شد که علی رغم آنکه قواعد کلی ارث دارای استحکام و اتقان لازم هستند لکه در برخی احکام و فروعات فقهی همواره محل تامل و نظر است که مشهورترین آن ها مساله محرومتی زوجه از عین و قیمت زمین است که بنظر پژوهشگر صراحت دلالت به حدی است که نمی توان آنرا حمل بر محرومیت از عین زمین و عدم محرومیت از قیمت کرد و می بایست قانونگذار تابع نظر مشهور باشد.

ارث، تملک، سهام، ورثه، تقسیم ترکه