مقایسه وضعیت سلامت اداری ، بعد نظارت در اتاق اصناف شهرستان های استان بوشهر

هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین وضعیت سلامت اداری در بعد نظارت در اتاق اصناف شهرهای استان بوشهر بود. جامعه آماری این تحقیق کارکنان اتاق اصناف استان بوشهر بود که 842 نفر می باشند. برای این منظور 265 نفر از کارکنان با استفاده از جدول کرجسی مورگان به عنوان نمونه تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت ادارای با روایی 80/0 و پایایی 82/0 استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss21 انجام گرفت. نتایج نشان داد، میانگین وضعیت سلامت نظام اداری در بعد نظارت از دیدگاه افراد مورد مطالعه 75/3 و انحراف معیار 60/0 می باشد. در این میان شهر بوشهر بیشترین میانگین (00/4) و دیلم کمترین میانگین (43/3) را دارا هستند. نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی نشان داد بین شهرهای مختلف از لحاظ وضعیت سلامت اداری در بعد نظارت تفاوت معناداری وجود دارد به نحوی که نتایج تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی نشان می دهد شهر های گناوه، دشتی و دیلم در سطح یک که پایین ترین سطح است قرار می گیرند و شهرهای بوشهر، جم و کنگان در سطح سه که بالاترین سطح است قرار می گیرند. بنابراین پیشنهاد سیستم های نظارتی محسوس و نامحسوس در سازمان ایجاد نمایند تا بر اجرای دقیق قوانین و مقررات نظارت داشته باشند.

Keywords:

سلامت اداری , نظارت , اتاق اصناف