بررسی رابطه سبک های یادگیری با خلاقیت در دانش آموزان مقطع ابتدایی استان قم

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های یادگیری با خلاقیت در دانش آموزان مقطع ابتدایی صورت گرفته است. این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر در مقطع 1395-96 مشغول به تحصیل هستند، می باشد. تعداد دانش آموزان در مقاطع تحصیلی مختلف برحسب آمار فوق الذکر 215 نفر بود ارایه شده است که از این تعداد 30 نفر با روش در دسترس انتخاب شده اند.ابزار تحقیق شامل پرسشنامه سبک های یادگیری کلب و پرسشنامه خلاقیت دکتر عابدیبوده است. نتیجه: در فرضیه اول نتیجه آزمون همبستگی پیرسون برای سنجش فرضیه فوق نشان داد در سطح معناداری sig=0/226 بین یادگیری عینی با خلاقیت دانش آموزان رابطه معنادار مشاهده نمی شود R=0/228 در فرضیه دوم نشان داد در سطح معناداری sig=0/937 بین سبک یادگیری مشاهده تاملی با خلاقیت دانش آموزان رابطه معنادار مشاهده نمی شود. R=-0/015 فرضیه سوم نشان داد در سطح معناداری sig=0/341 بین سبک یادگیری مفهوم ساز انتزاعی با خلاقیت دانش آموزان رابطه معنادار مشاهده نمی شود R=0/180 فرضیه چهارم در سطح معناداری sig=0/649 بین سبک یادگیری آزمایشگری فعال با خلاقیت دانش آموزان رابطه معنادار مشاهده نمی شودR=0/087 نتیجه آزمون همبستگی پیرسون برای سنجش فرضیه کلی نشان داد در سطح معناداری sig=0/227 بین سبک های یادگیری با خلاقیت دانش آموزان رابطه معنادار مشاهده نمی شود R=0/228

Keywords:

سبک یادگیری مشاهده تاملی , سبک یادگیری مفهوم ساز انتزاعی , سبک یادگیری آزمایشگری فعال , خلاقیت