بتول محسنی راد - استادیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه سیستان و بلوچستان

علامه محمد اقبال لاهوری نامدار و سرآمد احیای اندیشه های سیاسی و اجتماعی در جهان اسلام، نقش مهمی در حلقه وصل بین ادبیات عربی و ادبیات او بود ایستاده بود. این فیلسوف و متفکر شبه قاره هند و پاکستان به خاطر آرا و اندیشه های ارزشمند اش در وحدت مسلمانان و به عنوان نخستین منادی آن وحدت اسلامی جایگاه خاصی در زبان عربی باز نمود. اعتقاد به خودباوری و درک خود در شکل فلسفی، صدای آزادی و مبارزه و جهاد، و ایجاد تحولی تازه در جهان اسلام از موضوعاتی است که بزرگان جهان عرب را به خود مجذوب کرد. در آثار آنان اقبال ستاره ای از آسمان درخشان عرفان و فلسفه است. فلسفه ای که دید که در قالب شعر نمایان شد و قلب های بسیاری از آنان را برانگیخت و جهان تازه ای را برای مسلمانان باز کرده بود در این مقاله تلاش بر آن است که جایگاه اتقان و اشعار و آثار نویسندگان جهان عرب مانند محمد حسین هیکل، عبدالوهاب العزام، محمد عبدالغنی حسن و دیگر اندیشمندان بررسی شود و از فلسفه اقبال و تذوق معانی والای او که تحولی تازه در جهان اسلام ایجاد نمود سخن به میان آورده شود.

اقبال لاهوری، ادبیات عربی