همجنسی انگاره گفتگوگرایی در اندیشه اقبال و باختین بر پایه دیوان سروده های پارسی

جستار پیش روی بر آن است تا از راه مقایسه میان دو اندیشمند بزرگ است و جهات گوناگون چندان همانندی می یابد که به کار شناخت و خوانش اندیشه بیاید. این بازخوانی همسنجانه به والایش ذهن شنونده یا خواننده خواهد انجامید از آن رو که بن مایه آموزه های دانش های انسانی در حقیقت خردخوانی بزرگان، دانش و بینش است. از این دو یکی مصلحی است دانا و مومن و دیگری متقدی است دقیق و نظریه پرداز که هر دو به یک کار نشسته اند. گفتگو از بازشناسی این گفتگو می توان دریافت که هر دو منتقدان اما در دو گستره یکی در متن باختین و دیگری در شخص اغماض. اما هر دو دوباره در اندیشه در یک نقطه به یکدیگر نزدیک می شوند: دیگری علامه اقبال به عنوان یک مصلح می کوشد با هر آن کس که هستی دارد به گفتگو بنشیند. از شیء تا شخص تا دوندگی مردم را در چارچوب یک امت بنمایاند و باختین در تلاش است تا از راه پردازش روشی نوین برای فهم گفت وگو، زمینه چند آوایی را در برابر دیگری هویدا سازد. راهکار اقبال دست یازیدن به اسلام است که در دیدگان او نماد فشرده و دربرگیرنده همه ادیان به سوی فرا نیروی برتر جهان (خداوند) از راه ساخت خودی و مهر می باشد و رهیافت باختین ، پرده برداری از اندیشه انسان از راه زبان به سوی درک حضور دیگری در نوشتارهای عددی به ویژه رمان به شیوه نقد است. نکته اینجاست که هر دو اندیشمند نیاز به گفته او در میان انسان ها را نیک دریافته اند اما هر یک به شیوه خویش. شناخت راهبرد این دو می تواند در بازخوانی اندیشه انسان در کنار کاهندگی لغزش های ذهن ، جامعه بشری را گامی به پیش برد. این پژوهش بر آنست تا با روش توصیفی - تحلیلی ده تشابه از میان تشابهات فراوان دو اندیشمند را باز نماید.

Keywords:

همجنسی , گفتگوگرایی , دیگری , اقبال , باختین