بررسی کارایی گندزدایی آب با استفاده از دی اکسید تیتانیوم ( TiO2 ) در لوله های تراوا نسبت به نور خورشید

در این تحقیق کارایی گندزدایی فتوکاتالیستی - خورشیدی با استفاده از لایه تثبیت شده TiO2 در داخل لوله پلی اتیلن که پرتو فرابنفش (UV) را از خود عبور می دهد بررسی شده است. هدف از این تحقیق بررسی کارایی این لوله ها در گندزدایی آب، بجای روش کلرزنی در تامین آب آشامیدنی اجتماعات کوچک بوده است. شاخص کلیفرم بعنوان شاخص آلودگی در نظر گرفته شده است انجام تحقیق مبتنی بر مطالعات پایلوت بوده که اجزا آن شامل سه لوله است. لوله اول پلی اتیلن نور گذر با پوشش لایه تثبیت شده TiO2 در داخل آن لوله دوم مانند لوله اول ولی بدون لایه TiO2 است و لوله سوم لوله پلی اتیلن معمولی بدون قابلیت گذردهی نور و با پوشش لایه TiO2 بوده است. در ابتدا میزان تجزیه محلول رنگی متیل اورانژ بررسی شد. غلظت اولیه محلول متیل اورانژ 4ppm بود. زمانهای ماند آب در لوله برای بررسی گندزدایی 120 و 240 دقیقه بود. برای بیشترین تاثیر شدت نور خورشید آزمایشها در ظهر از ساعت 11 تا 15 انجام شد. نتایج بدست آمده از آزمایشها یک کاهش 01/99% در میزان کلیفرم در لوله اول را نشان داد. تاثیر عامل دما در راندمان سیستم بخوبی مشاهده شد. غلظت محلول متیل اورانژ از 4ppm به کمتر از 2/0ppm در مدت 12 روز رسید.

Keywords:

گندزدایی فتوکاتالیستی , لوله پلی اتیلن نور گذر , کلیفرم , پرتو فرابنفش خورشید , متیل اورانژ