بهزاد صادقی - دانشجوی کارشناسی، حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران،

انسان برای زندگی اجتماعی خویش نیازمند امنیت جسمی، روحی، روانی، اقتصادی و... است. کودکان نیز که پایه و اساس رشد جسمی، عقلی و اجتماعی آنان از همان سال های نخست زندگی آغاز می شود، با توجه به وضعیت خاص شان به لحاظ جسمی و روحی نیاز به حمایت و مراقبت های ویژه ای دارند. با توجه به ناتوانی های کودکان در استیفای مستقیم حقوق خود مقرراتی باید تنظیم شود که بزرگسالان در استیفای این حقوق کوشا باشند. حقوق کودک نه تنها در ایران، بلکه در بسیاری از نقاط جهان همواره با چالش های بسیاری روبرو بوده است. کنوانسیون حقوق کودک به عنوان سند جامع حمایتی از کودکان در سال 1989 میلادی به تصویب سازمان ملل متحد رسید و اکثریت کشورها نیز به آن پیوسته اند این در حالی است که همچنان شاهد نقض حقوق کودکان در جوامع بشری هستیم. حمایت از کودکان و حقوق کودکان واژه هایی هستند که خیلی از عمر کاربرد آن ها نمی گذرد. در گذشته هیچکس به این که حمایت ویژه ای را به کودکان اختصاص دهد، نمی اندیشید و کودکان همچون بزرگسالانی کوچک به حساب می آمدند. برای همین بود که به کار گماشته شدن کودکان در مشاغل دشوارکودکانی که با این مشاغل سخت سرو کار داشتند اغلب به این دلیل که توانایی حمایت از خود را در برابر کارفرمایانشان نداشتند، از شرایط کاری دشوارتر و ناعادلانه تری نسبت به بزرگسالان برخوردار بودند و آسیب های فراوانی زندگی آنان را تهدید می کرد. این تحقیق با تعریف و تبیین مسایل و مشکلات اجتماعی مبتلا به کودکان و نوجوانان و حل مشکلات و احقاق حقوق آنان در درجه ی نخست به مساله ی تعریف کودک و ارزش های موجود در این حوزه و حقوق و جایگاه کودک در جامعه با رویکردی تحلیلی_ توصیفی، بستری مناسب برای شناخت حقوق و جایگاه کودکان را دارد.

حضانت، ارتکاب جرم، کمیسیون حقوق بشر، حمایت از کودکان