بررسی رابطه میان سن و خودپنداره در دو گروه نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست و گروه نوجوانان عادی
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 474
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFHAKIM01_413
تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1397
Abstract:
هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه میان سن و خودپنداره در دو گروه نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست و گروه نوجوانان عادی در فاصله ی سنی 12- 18 سال می باشد. به همین منظور به روش نمونه گیری در دسترس 50 نوجوان بی سرپرست و بد سرپرست و 50 نوجوان عادی در مشهد انتخاب شدند که در هر دو گروه 16 پسر و 34 دختر حضور داشتند. خودپنداره آزمودنی ها با مقیاس خودپنداره پیرز-هریس موردبررسی قرار گرفت. برای بررسی رابطه میان سن و خودپنداره در هر گروه از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد و برای یافتن رابطه میان متغیرها ضریب همبستگی پیرسون به کار رفت. طبق نتایج حاصل از آزمون فرضیات رابطه معناداری میان سن و خودپنداره در گروه نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست یافت شد (05/0 p <)؛ اما در گروه نوجوانان عادی این رابطه معنادار نشد. خودپنداره نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست به علت تجربه شرایط نامساعد و بی ثبات خانوادگی و تداوم این شرایط، در طی زمان و با افزایش سن ضعیف تر می شود و کودکان عادی به خاطر زندگی در خانواده هایی با وضعیت نسبتا باثبات این کاهش و منفی شدن در خودپنداره را نشان نمی دهند.
Authors
زهرا امام زمانی
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه فردوسی مشهد
مریم مرواریدی
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه فردوسی مشهد
سارا میرزایی فیض آبادی
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی )در حوزه تخصصی خانواده( دانشگاه شهید بهشتی )پردیس خودگردان(