محسن پاشازاده - پژوهشگر و دانشجو معماری تهران،ایران
ملیکا جعفری نمینی - پژوهشگر و دانشجو معماری تهران،ایران

امروزه با توجه به توسعه شهر تهران شاهد روند رشد جمعیت، گسترش شهر نشینی و سفر های روزانه شهری هستیم. متاسفانه با ایجاد اکثر سازمان ها، ادارات ، شرکت ها و موقعیت شغلی بهتر در این کلانشهر، باعث کاهش کیفیت شهری و به حداکثر رساندن ظرفیت فیزیکی آن با محرک های آلاینده شدیم. این تقسیمات شهر را با معضل ترافیک و آلودگی روبه رو ساخته و با پا گذاشتن روی هویت شهری وکرامت انسانی مقدار قابل توجهی از بحث بهداشت، ایمنی، محیط زیست از آن سلب کرده است. ورود بیش از حد جمعیت در این شهر باعث فرسایش و کاهش عمر طبیعی متعلقات و المان های شهری شده و امروز ترافیک به کوچه و خیابان های فرعی نیز راه پیدا کرده و همچون تومور شهر را فرا گرفته که در مواجه شدن با بعضی از بحران های طبیعی مثل زلزله، مراحل امداد و نجات را با مشکلات متعدد زمانی و مکانی رو به رو می کند. همچنین با تعبیه نشدن مسیر اختصاصی برای اورژانس رسیدگی به بیماران اورژانسی با زمان بندی نامطلوبی انجام می شود. موضوع حمل ونقل عمومی در تهران رشد چشمگیری، برابر با چند کلان شهر داشته اما کماکان صورت مسیله تغییر چندانی نکرده همچنان این معضل پا برجاست . در این پژوهش طبق روش PDCA (طرح ریزی، انجام، بررسی، بازنگری) برای بهبود شهری به چند شاخص پیشنهادی اکتفا می کنیم که شامل عناوین زیر می باشند: کاهش هزینه، کیفیت بهتر و افزایش وسایل نقلیه عمومی، کم شدن تراکم در مناطق شلوغ، استفاده از تونل های زیر زمینی برای تردد در مسیر های طولانی به جای اشغال سطح در فضای شهری.

استقرار درPDCA ، تحلیل ترافیک، شبکه مستقل، محور زیر زمینی