بررسی وضعیت فعلی مدیریت پسماندهای تولیدی در پتروشیمی جم و ارایه راهکارهای بهینه مدیریتی

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 427

This Paper With 8 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MMCONF03_061

تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1397

Abstract:

صنعت نفت، گاز و پتروشیمی یکی از بزرگترین صنایع کشور می باشد. مدیریت اصولی و پایدار پسماند صنایع نفتی امری ضروری بشمار می رود. مجتمع پتروشیمی جم در محدودهای به وسعت 77 هکتار در منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی در عسلویه واقع در استان بوشهر احداث شده است. در مطالعه حاضر، پسماند های تولیدی در پتروشیمی جم و وضعیت فعلی مدیریت آن مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین، راهکارهای بهینه مدیریت هر یک از پسماندها در نهایت ارایه گردید. پتروشیمی جم یکی از شاخص ترین مجتمع های منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی می باشد که انواع گریدهای محصولات پتروشیمی تولید مینماید. با وجود رعایت و برقراری قوانین زیست محیطی در صنایع پتروشیمی، تولید پسماند در این صنایع اجتناب ناپذیر می باشد. در این مطالعه، جهت شناسایی کمیت، کیفیت و وضعیت فعلی مدیریت پسماند از بازدید میدانی و پرسشنامه استفاده گردید. پس از کدگذاری پسماندها، روش های مناسب مدیریتی از تولید تا دفن برای هر یک از پسماندها ارایه گردید. نتایج نشان داد میزان پسماند تولیدی در این پتروشیمی حدود 3180 تن در سال می باشد. عمده پسماندهای تولیدی در این مجتمع را روغن، مولوکولارسیو، مواد جاذب، کاتالیست، گسکت، کربن فعال، آلیگومر، فیلتر، گریس، شیشه، کاغذ، و پلاستیک تشکیل می دهند. 10 درصد پسماندهای تولیدی، خطرناک شناسایی شده و در حال حاضر، حدود 80 درصد پسماندها تنها ذخیره و یا دفن می شوند. همچنین آنالیز آماری نشان داد که 75 درصد پسماندها قابل بازیافت می باشند. در نهایت، با توجه به ماهیت و مقدار پسماندهای تولیدی، جایگزینی روش های بازیافت و کمینه سازی بجای دفن پسماند جهت مدیریت بهینه پسماند در این مجتمع پیشنهاد گردید.

Authors

شهاب شرف الدین

دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران گرایش شبکه های آب و فاضلاب، دانشگاه شهید بهشتی

مریم عباسی

عضو هییت علمی دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی

مریم میرابی

عضو هییت علمی دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی