تحلیل ماهیت واگذاری قرارداد در قراردادهای پیمانکاری بین المللی نفتی از منظر حقوق خصوصی

واگذاری قرارداد شامل شرایطی می شود که یکی از طرفین عقد، کلیه حقوق و تکالیف خود را به شخصی ثالثی منتقل نموده است. نظام های حقوق نوشته و کامن لا، همچون نظام حقوقی ایران، رویکرد مشابهی را در ارتباط با این ماهیت حقوقی اتحاذ نموده اند و اشتراک کلیه این نظام ها، لزوم اخذ رضایت طرف دیگر قرارداد در انتقال قرارداد می باشد این مهم، در عقودی که شخصیت طرف از اهمیت به سزایی برخوردار است دوچندان می شود. از جمله این عقود، در نظام تجارت بین الملل، می توان به قراردادهای نفتی اشاره نمود که به واسطه چهره تکنولوژیک شرکت های بین المللی نفتی، شخصیت شرکت پیمانکار، از چنان اهمیتی برای دولت میزبان برخوردار است. که واگذاری قرارداد، جز با شرایط خاص و انتخاب شخص ثالثی که واجد همان صلاحیت ها باشد امکان پذیر نخواهد بود و لذا قراردادهای بین المللی نفتی اصولا از این حیث از اشتراکاتی برخوردارند. بنابراین، برای گنجاندن شرط واگذاری قرارداد، در قراردادهای نفتی، نیازمند شناخت کامل و دقیق تیوریک و عملی این شروط در نظام حقوق داخلی و تجارت بین الملل و علی الخصوص قراردادهای خاص نفتی خواهد بود.

Keywords:

قرارداد نفتی , واگذاری قرارداد , انتقال قرارداد , تجارت بین الملل , سرمایه گذاری خارجی