نظریه های نوین در مدیریت

مکاتب یا تیوری های مدیریت در تقسیم بندی کلی، به سه دسته تیوری های کلاسیک، تیوری های نیوکلاسیک ( نهضت روابط انسانی ) و تیوری های مدرن ( تحلیل سیستمی سازمان ) تقسیم می شوند. در تیوری های کلاسیک، فقط به نیازهای مادی کارگران توجه شده است و به عوامل رفتاری آنان توجهی نشده است. این نظریه ها بطور کلی دارای چهار نکته اصلی شامل 1- حیطه نظارت، 2- ارتباط منطقی، 3- سلسله مراتب و تخصص و 4- تقسیم کار می باشند. تیوری های نیوکلاسیک (نهضت روابط انسانی)، بر خلاف تیوری کلاسیک که به کارگران به عنوان عامل اقتصادی اشاره دارد، عنوان می نماید که افراد به جای فکر کردن درباره نیازهای اقتصادی، بیشتر در اندیشه روابط انسانی هستند؛ و عواملی چون 1- تعامل گروهی، 2- مشارکت و 3- ارتباطات موثر برمیزان بهره وری و کارآیی تاثیر بسزایی دارند. نظر به اینکه دو مکتب ذکر شده، یکی عامل اقتصادی ( کلاسیک ) و دیگری روابط اجتماعی ( نیوکلاسیک ) را در جهت رضایت کارکنان مطرح نموده است، و نظر به انتقادات و ایرادات وارد شده بر این دو نظریه، تیوری های نوین مدیریت ( تحلیل سیستمی سازمان ) مطرح شده اند که این تیوری ها، نیازهای انسان را بسیار پیچیده تصور می کنند؛ در این مکتب، اعتقاد بر این است که نه تنها انسان بوسیله پاداش های مادی، امنیت و تعلق بر انگیخته می شود، بلکه تحت تاثیر میل به منزلت و عزت نفس خود و دیگران و همچنین خویشتن یابی و تعالی نیز قرار می گیرد. براساس این مکتب، تمام سطوح این نیازها به حالت پیچیده ای با یکدیگر در ارتباط هستند. در این پژوهش محقق بر آن است که روند پیشرفت نظریه های نوین مدیریت، تقسیم بندی آنها و ویژگی های این نظریه ها را مورد بحث و بررسی قرار دهد.

Keywords:

مدیریت , تیوری های کلاسیک , تیوری های نیوکلاسیک , تیوری های مدرن