حسین سلطانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
محمد جواد میرزا پورآل هاشم - استادیار دانشکده مهندسی صنایع و سیستم های مدیریت، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

در عصر رقباتی امروز، با تولید بی رویه محصولات مختلف، بقایای بر جای مانده از محصولاتی که عمر آن ها تمام شده و یا خراب شده اند. باعث آلودگی محیط زیست شده اند. مواد سمی خطرناک تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی دفن شده مانند جیوه، کادمیوم و کروم، باعث آسیب جدی به محیط زیست می شوند. چنین تخریب محیطی بر پایداری اکوسیستم تاثیر می گذارند. از طرفی به علت کم بودن منابع طبیعی مانند آلومینیوم، مس و غیره، بازیابی و استفاده مجدد از قطعات محصولات از کار افتاده از دید شرکت های پیشرفته به صرفه است. در این پژوهش یک مدل ریاضی دو هدف، تک دوره ای، چند سطحی، برای جمع آوری این محصولات ارایه می گردد. مدل ارایه شده با روش محدودیت اپسیلون با نرم افزار CPELX حل گردیده است.

بازیابی محصول، زنجیره تامین، قابلیت اطمینان قطعات، لجستیک حلقه بسته