مژده شفایی - دانشجوی دکتری اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
اسلام مجیدی هروان - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران. ایران
آرش مختاری - پژوهشگر بخش تحقیقات کشت بافت گیاهی، مدیریت بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه مرکزی کشور-اصفهان،

کشاورزی ما طی قرن آینده راه طولانی را پشت سر گذاشته است. ما بیش از هر زمان دیگری غذا تولید کردیم، ولیکن مدل فعلی تولیدات کشاورزی پایدار نیست و همانطور که جمعیت دنیا در حال افزایش است، رو شهای تولید محصولات غذایی نیز دگرگونی بنیادی را طلب می کند در غیر این صورت امکان نگهداری از این جمعیت رو به رشد ممکن نیست؛ اما خوشبختانه، طیف وسیعی از فناوری های جدید وجود دارد که تولید پایدار محصولات کشاورزی زا امکان پذیر می سازد. غذا یک موضوع راهبردی است که تحت تاثیر هر شش عامل بیرونی شامل: سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فن آوری، بین المللی و اکوسیستم است. امروزه جهان با مشکل بزرگی به نام رشد جمعیت مواجه است که یکی از پیامدهای آن کمبود غذا است و تامین غذای این جمعیت رو به رشد به بخش کشاورزی مربوط می شود. در چنین شرایطی، فناوری هایی موردنیاز هستند که قابلیت تولید گیاهان، دام ها و به طور کلی موجوداتی با ویژگی های برتر را داشته باشند. این در حالی است که فناوری های سنتی کشاورزی به مرز محدودیت های خود نزدیک شده و انسان نیازمند به کارگیری فناوری هایی است که از پتانسیل بیشتری برخوردار باشند. بیوتکنولوژی به منظور ساخت، ویرایش ژنومی محصولات غذایی و یا اصلاح محصولات، اصلاح گیاهان و جانوران و یا پرورش میکروارگانیسم ها برای کاربردهای ویژه، می تواند در افزایش مقاومت گیاهان نسبت به آفات نباتی، تنش های محیطی و افزایش ارزش غذایی محصولات کشاورزی نقش داشته باشد. شناسایی عوامل آسیب زننده و بیماری ها از طریق تعیین نقشه ژنی گیاهان می تواند نقش موثری در رفع این معضل جهانی ایفا نماید. انتظار می رود با به کارگیری بیوتکنولوژی در زمینه هٔای مختلف کشاورزی بتوان در تامین غذا متناسب با نیاز جامعه و درنتیجه، نیل به امنیت غذایی گام برداشت.

امنیت غذایی، کشاورزی پایدار، بیوتکنولوژی